چگونه می‌توان برنامه‌ریزی را آموخت؟
نویسنده: امیرپوریا مهری
چگونه می‌توان برنامه‌ریزی را آموخت؟
آشنایی‌ام با مفهوم برنامه‌ریزی به وقتی باز می‌گردد که دبستانی بودم، یکی از پسرخاله‌هایم کنکوری بود و دفتر بزرگ آبی رنگی داشت که روی‌اش نوشته بود: دفتر برنامه‌ریزی قلم‌چی. بماند که امثال قلم‌چی طی این سال‌ها از ندانستن و نا آگاهی و ترس خانواده‌ها و دانش‌آموزان کنکوری چه استفاده‌هایی کردند و چه پول‌هایی که به جیب نزدند. نقش قلم‌چی و امثالهم در بازار آموزشی ایران هیچ فرقی با دلالان بازارهای سکه و ارز و ماشین و مسکن ندارد. که از مریض بودن اقتصاد ایران و آموزش-و-پرورش این مملکت سواستفاده کرده و نبض بازار را به‌دست گرفته و هر بلایی که توانستند سر ملت آوردند و خون مردم را در شیشه کردند. قلم‌چی هم یکی از همین دلالان است که به جای بسازبفروشی و نمایشگاه ماشین و بنگاه املاک، دستش را گذاشت روی ترس ملت از کنکور و هر چه خواست کرد و هر چه می‌شد پول کاسبی کرد. وقتی اقتصاد مریض است، وقتی سیاست مریض است، وقتی آموزش-و-پرورش مریض‌تر از همه است، نباید انتظار داشت که کسی دلسوزی کند برای دانش‌آموزان؛ این‌جا بهشت دلالان است. بهشت کفتارها و لاشخورها. در این مملکت جایی برای نخبه‌ها نیست. علی‌ای‌حال می‌خواهم کمی درباره‌ی برنامه‌ریزی بحث کنم. ببینید من با تمام سلول‌های بدنم بر این عقیده‌ام که ریشه‌ی همه چیز در ریاضی‌ست. همه‌ی دنیا را می‌توان با معادلات ریاضی توصیف کرد. زیبایی و هنر را هم می‌توان با معادلات به تملک درآورد. اگر بیکار داریم. اگر مشکل اقتصادی داریم. اگر موانع توسعه داریم؛ همه و همه برمی‌گردد به ریاضی. یکی از مشکلات مهلک مملکت ما وضعیت برنامه‌ریزی است. پنج سال پیش یک لات آسمان‌جُل به ضرب-و-زور حمایت کسانی که نمی‌توان اسم‌شان را در این نوشتار آورد، شدش رئیس جمهور ایران. اولین کاری که کرد انحلال سازمان برنامه-و-بودجه بود. مهم‌ترین و اصلی‌ترین نهاد برنامه‌ریزی کشور. حالا قضیه را از این زاویه نگاه کنیم: مفهوم برنامه‌ریزی چقدر در میان مردم ایران جاافتاده بود که از شنیدن چنین خبری شوکه شوند و رئیس دولت به اصطلاح منتخب‌شان را بازخواست کنند؟ اصلن دانش‌آموزان و دانشجویان ایرانی چیزی از مفهوم برنامه‌ریزی درک می‌کنند؟ مدیران و مسئولان و برنامه‌ریزان (اگر سازمان برنامه‌ریزی‌ای در کار باشد) از میان همین دانش‌آموزان و دانشجویان برخواسته‌اند دیگر. خانواده‌های ما، آن هم با این وضعیت اقتصادی چقدر از برنامه‌ریزی می‌دانند؟ پس مشکل ما ریشه‌ای‌تر از این حرف‌هاست.
حالا بیایید ببینیم چطور می‌توان این برنامه‌ریزی را یاد گرفت و یاد داد. بالاتر گفتم که همه چیز ریشه‌اش به ریاضی برمی‌گردد. پس برنامه‌ریزی هم ریشه در ریاضیات دارد. حالا چگونه و در کدام مبحث؟ پاسخ من این‌ست: برنامه‌نویسی. من برنامه‌نویسی را همیشه به نردبانی تشبیه کردم که پایانی ندارد: نردبان موفقیت. اگر می‌خواهید موفق شوید لازم نیست انواع و اقسام کتاب‌ها و مجله‌های موفقیت در سه سوت را بخوانید؛ به سمینارهای احمق‌هایی که می‌خواهند در سه روز راه صد ساله بروند سَرَک بکشید؛ و یا ساعت‌ها با مشاورهای گران‌قیمتی که از سرکیسه‌کردن امثال شماها به نان و نوایی رسیده‌اند، جلسه بگذارید؛ تنها کافی‌ست برنامه‌نویسی بدانید! از امروز تا صد سال دیگر نیاز بشریت و کره‌ی زمین به برنامه‌نویسی کمتر از نیاز انسان و جانداران و گیاهان هوازی به اکسیژن نیست. به لیست پول‌دارترین آدم‌های روی زمین نگاهی بیاندازید. چند نفرشان از راه نرم‌افزار و شرکت های نرم‌افزاری به این ثروت رسیدند؟ بیل گیتس با مایکروسافت‌اش؛ لری پیج و سرگئی برین با گوگل؛ مارک زاکربرگ با فیس بوک و…. این‌ها را به این علت مثال زدم که همه می‌شناسند. شاید بسیاری از شما لری الیسون بنیانگذار و صاحب اوراکل را نشناسید. برای یادگرفتن برنامه‌نویسی تنها چیزی که نیاز دارید؛ یک عدد رایانه‌ی متصل به اینترنت است. حتا کتاب‌ها و منابع موردنیازتان را هم میتوانید به رایگان در وب بیابید. وقتی شروع به برنامه‌نویسی می‌کنید، ناخودآگاه شگردهای ریاضی‌ای را یاد گرفته و استفاده خواهید کرد که شما را برنامه‌ریز بار می‌آورد. اصول و فنون برنامه‌ریزی نیاز به آموختن هیچ چیزی ندارد الا برنامه‌نویسی. در برنامه‌نویسی یاد می‌گیرید هدف چیست. چه چیزهایی را می‌خواهید و چه چیزهایی را نمی‌خواهید. چگونه برای رسیدن به خواسته‌تان برنامه‌ای را تنظیم کنید و تمام حالات ممکن را در نظر بگیرید. می‌خواهید درآمدتان دو برابر شود. خیلی خب. برنامه‌ای بنویسید که تمام راه‌های ممکن را برای رسیدن به این هدف را بررسی کند و بهترین راه را نشان دهد.
به نظر من بهترین برنامه‌ریزها؛ برنامه‌نویس‌های حاذقی هستند. هیچ‌کس برنامه‌نویس خوبی نخواهد شد مگر این‌که برنامه‌ریز خوبی باشد.
برنامه‌نویسی نردبان موفقیت است. هر علاقه‌ای که دارید؛ در هر رشته‌ای که درس خوانده‌اید و یا می‌خواهید بخوانید؛ برنامه‌نویسی را فراموش نکنید. هیچ رشته‌ای نیست که نیاز به نرم‌افزار نداشته باشد. نرم‌افزار اتمسفر دنیای امروز است. اگر هیچ وقت هم اقدام به برنامه‌نویسی عملی نکنید؛ حداقل مهارت‌های برنامه‌ریزی را آموخته‌اید. حداقل میتوانید در زندگی‌تان یک برنامه‌ریز موفق باشید.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.